مجموعه دندانپزشکی آرتمان درمان



آیا بعد از درمان ریشه،امکان عفونت دندان وجود دارد ؟

عفونت ریشه دندان به دلایل متعددی ممکن است اتفاق بیفتد مانند پوسیدگی عمیق دندان، کارهای متعدد دندانپزشکی روی یک دندان (مانند ترمیم‌های مکرر) یا آسیب ناشی از ضربه مثل ترک خوردن یا شکستگی دندان

 

 

درمان عفونت‌های عود کننده ریشه

 

در صورتی که پالپ دندان نکروز شده و حیات خود را از دست بدهد، فضای پالپ و کانال‌های این ناحیه ممکن است عفونی شود. در نهایت این عفونت می‌تواند در استخوان‌های اطراف و دیگر بافت‌های اطراف ریشه دندان گسترش یابد.

   آیا بعد از درمان ریشه دندان ممکن است عفونت ایجاد شود؟

عفونت معمولا در عدم موفقیت درمان روت کانال دندان نقش دارد ولی اینکه در هر فرد شدت عفونت به چه میزان است، قابل پیش‌بینی نیست. در بدترین حالت یک عفونت جزئی طولانی مدت که علائم خفیفی ایجاد کرده است می‌تواند وارد مرحله حاد به همراه درد شدید و تورم قابل ملاحظه شود. گرچه بروز عفونت بعد از روت کانال دندان معمول نیست اما امکان وقوع آن وجود دارد. عفونت می‌تواند در هر زمان از یک هفته تا ده روز بعد از روت کانال دندان اتفاق بیفتد. بعضی از دلایل بروز عفونت در این شرایط عبارتند از:

  •  وجود یک کانال آلوده دندانی به دلیل کانال‌های غیر طبیعی در دندان که قبلا دیده نشده‌اند.

  • وجود ترک غیر قابل تشخیص در ریشه دندان.

  •  فرآیند ترمیم ناقص که موجب ورود باکتری‌ها و ایجاد عفونت مجدد می‌شود.

  • شکسته شدن روکش دندان در طول زمان که موجب ورود باکتری‌ها و عفونت داخل دندان می‌شود.

عفونت بعد از درمان ریشه دندان اغلب با روت کانال تراپی مجدد قابل درمان است.


       انواع دهان شویه ها کدامند و در چه مواردی کاربرد دارند؟

بیشتر مردم وقتی صحبت از بهداشت دهان و دندان می شود ، به یاد مسواک و نخ دندان می افتند و اغلب افراد دهان شویه ها را تنها به عنوان خوشبو کننده ی دهان و دندان می شناسند.اگر شما از جمله ی کسانی هستید که برای خوشبو شدن دهان خود از دهان شویه ها استفاده می کنید باید بدانید که اثر آنها بیش از 3 تا 5 ساعت طول نمی کشد . بهتر است برای رفع بوی بد دهان خود به دندانپزشک مراجعه کنید تا علت اصلی آن مشخص شود زیرا بیماری های لثه ،پوسیدگی دندان ها ، سینوزیت مزمن و مشکلات دستگاه گوارش از دلایل اصلی ایجاد بوی بد دهان هستند و با استفاده از دهان شویه ها برطرف نمی شوند. البته علت بوی بد دهان در 90 % مواقع از محیط دهان منشا می گیرد و تنها در 10% موارد علت آن منشا سیستمیک دارد.

 

مباحث مطرح شده در این مقاله :

 

  دهان شویه های بهداشتی – آرایشی

  دهان شویه های درمانی

  دهان شویه های فلوراید

  دهان شویه های کلرهگزیدین  

  دهان شویه های با بیس روغنی مانند لیسترین ( Listerine )

  دهان شویه های با بیس ترکیبات آمونیوم چهارتایی مانند ستیل پیریدینیوم کلراید  

  طرز استفاده از دهان شویه ها  

 

جهت بررسی این مطلب که دهان شویه ها چه نقشی در سلامت دهان و دندان ما دارند، به طور کلی می توان آنها را به دو گروه طبقه بندی کرد:

 1- دهان شویه های بهداشتی – آرایشی

این گروه از دهان شویه ها حاوی الکل هستند و آنتی سپتیک یا ضد عفونی کننده هم نامیده می شوند. از این دهان شویه ها برای رفع بوی بد دهان البته به صورت موقتی استفاده می شود، زیرا آنها سبب از بین رفتن میکروبهای عامل بوی بد دهان نمی شوند. همچنین این گروه از دهان شویه ها برای شستن باقی مانده ی مواد غذایی از میان دندان ها و لثه نیز کاربرد دارند و باعث کاهش فلور می دهان می شوند. در تحقیقی انجام شده  بر روی این دهانشویه ها ، نشان داده شده بود که استفاده از این دهانشویه ها به تنهایی باعث کاهش بوی بد دهان  به مدت حدودا 4 ساعت شده بود، اما همراه شدن آنها با استفاده از مسواک و نخ دندان و همچنین تمیز کردن زبان به طور قابل توجهی موجب کاسته شدن از بوی دهان می گردید.

 

دهان شویه 

 

 2- دهان شویه های درمانی 

این گروه از دهان شویه ها سبب کاهش پلاک دندانی ، التهاب لثه ، پوسیدگی دندان و بوی ناخوشایند دهان می شوند .

دهان شویه های فلوراید:

این دهان شویه ها نه تنها می توانند پوسیدگی را در مراحل اولیه متوقف کنند بلکه موجب پیشگیری از ایجاد پوسیدگی در بقیه ی دندان ها نیز می گردند. ترکیب فعال در این دهان شویه ها معمولا سدیم فلوراید است که در دو غلظت 0.2%  و 0.05% موجود هستند. در غلظت 0.2% تنها یک بار در هفته و در غلظت 0.05% هر روز نیاز به استفاده از این دهان شویه ها می باشد. مدت زمان استفاده باید فقط یک دقیقه بوده و از آن بیشتر نشود. مطالعات نشان داده اند که اثر ضدپوسیدگی این دهان شویه ها حدود 30 تا 40 درصد می باشد. در بعضی از دهانشویه ها فلوراید ماده اصلی را تشکیل می دهد، مانند دهانشویه سدیم فلوراید بهسا که سدیم فلوراید 0.2% ماده اصلی آن بوده و باید یک بار در هفته و به مدت یک دقیقه استفاده شود.

 

دهان شویه

 

 

در برخی دیگر از دهانشویه ها مانند Vi-one  فلوراید تنها یکی از اجزاء فعال تشکیل دهنده بوده و غلظت آن 0.05% می باشد، در نتیجه باید به منظور توقف و یا پیشگیری از پوسیدگی به طور روزانه استفاده گردد.

 

 

 

دهان شویه

 

 

دهانشویه های کلرهگزیدین :

توصیه ی معمول دندان پزشکان ، استفاده از دهان شویه های کلرهگزیدین به عنوان ضد پلاک و ضد عفونی کننده است. استفاده از کلرهگزیدین معمولا پس از

جراحی های نتال به منظور کنترل التهاب و پلاک زیر لثه ای در مدت زمان محدود تجویز می شود. دهان شویه ی کلرهگزیدین به دلیل اثر جانبی نظیر ایجاد حس سوزش در مخاط دهان و زرد کردن دندان ها و

ترمیم های کامپوزیتی و همچنین

کامپوزیت ونیر ها، برای استفاده ی روزانه و مداوم توصیه نمی شود. کلرهگزیدین بوسیله ی اکثر سورفاکتانت های موجود در خمیر دندان ها غیرفعال می گردد، به همین دلیل این ماده را نمی توان به خمیردندان ها اضافه کرد و بطور جداگانه به صورت دهانشویه ارائه می شود. به دلیل این غیرفعال سازی، باید دقت کرد که دهانشویه های کلرهگزیدین 30 دقیقه قبل و یا بعد از مسواک زدن  استفاده نشوند.

 

 

 

دهان شویه

 

 

 

دهان شویه های با بیس روغنی مانند لیسترین 

این دهان شویه ها هم در کاهش پلاک و هم در ژنژیویت (التهاب لثه) موثر هستند، زیرا روغن می تواند موجب تغییر دیواره ی سلولی باکتری ها شود. این دهان شویه ها شامل ترکیبات فعالی چون منتول، تیمول و اکالیپتول در الکل هستند. از عوارض جانبی اندک آنها می توان به سوزش خفیف مخاط دهان و همچنین تغییررنگ خارجی بر روی دندان ها به میزان کم اشاره کرد. لیسترین اولین دهان شویه ی آنتی پلاک وآنتی ژنژیویت است که توسط انجمن دندانپزشکی آمریکا ( ADA ) مورد تایید قرار گرفته است. توصیه می شود که دهان شویه لیسترین در کنار

بهداشت دهان کامل، دو بار در روز، به مدت زمان 30 ثانیه و به میزان حدودا 15 میلی لیتر در دهان قرقره شود.

 

 

دهان شویه

 

 

 

دهان شویه های با بیس ترکیبات آمونیوم چهارتایی مانند ستیل پیریدینیوم کلراید

ماده ی CPC یک ترکیب فعال کشنده ی باکتری هاست که با غشا سلولی باکتری  ها واکنش داده و موجب از هم پاشیدگی و مرگ آنها می گردد. بر اساس مطالعات این دهان شویه ها 14% تا 24% در کاهش پلاک و ژنژیویت موثرند. Crest Pro-Health از دیگر دهان شویه هایی است که حاوی ماده ی کشنده ی باکتری یعنی CPC بوده و در این گروه قرار می گیرد. استفاده از این دهان شویه به میزان 20 میلی لیتر و دو بار در روز و به مدت زمان 30 ثانیه توصیه می شود. از دیگر دهان شویه هایی که در این گروه قرار می گیرند می توان به Cepacol , Clear Choice  , Rembrandt وVi-one  اشاره کرد.
 
 
دهان شویه
 
 
 طرز استفاده از دهان شویه ها:

1-به طرز صحیح مسواک بزنید. مسواک زدن ، غذاها و پلاک می را از سطح دندان ها و لثه ها بر می دارد و سطح آنها را آماده ی پذیرش مواد دهان شویه می کند.

2-مقدار کافی از دهان شویه را مطابق دستور دندانپزشک یا دستور روی بطری ، درون درب بطری (معمولاً به صورت پیمانه استفاده می شود) بریزید.

3-دهان شویه را وارد دهان کنید و با فشار در دهانتان بچرخانید تا تمام سطوح دندان ها و لثه ها و همچنین سطوح بین دندان ها با دهان شویه تماس پیدا کند.

4-معمولاً 30 ثانیه تا 1 دقیقه زمان برای نگه داشتن دهان شویه در دهان کافی است . پس از پایان این زمان دهان شویه را از دهان خارج کنید.

5-پس از مصرف دهان شویه تا نیم ساعت دهانتان را نشویید ، غذا نخورید و مایعات ننوشید تا مواد موثر آن در تماس با سطح دندان ها و لثه هایتان باقی بماند.

 

  بریج‌های محافظه‌کارانه

در افرادی که یک دندان خود را از دست می‌دهند و به هر دلیلی قادر به گذاشتن ایمپلنت نبوده و همچنین مایل نیستند که به روش سنتی دندان‌های مجاور ناحیه بی‌دندانی تراش بخورند، بریج‌های محافظه‌کارانه درمانی مناسب است. در این نوع از بریج‌ها، تنها سطح پشتی دندان‌ها به میزان بسیار کمی تراش می‌خورند و گیر پونتیک (دندانی که جایگزین می‌شود) از طریق چسبندگی به دو دندان مجاور به‌وسیله سمان‌های رزینی چسبنده یا کامپوزیت‌ها تامین می‌شود. مزیت دیگر بریج‌های محافظه‌کارانه علاوه بر تراش کم دندان، این است که اگر شکستی رخ دهد، این شکست دباند شدن و جدا شدن بریج از دندان است که به سادگی و مجدداً به دندان باند خواهد شد ولی در بریج‌های سنتی شکست معمولاً در دندان‌های زیر بریج اتفاق می‌افتد که گاه نیاز به درمان‌های پیچیده جهت حفظ دندان‌ها و ساخت مجدد بریج است.
بریج‌های محافظه‌کارانه  فیبر بریج

فیبر بریج معمولاً به عنوان یک راه‌حل موقت و سریع بکار می‌رود. آماده‌سازی این نوع بریج در کلینیک و در یک جلسه انجام شده و نیاز به کار لابراتواری ندارد. فریم این نوع بریج از انواع مختلف فیبر مانند کوارتز، پلی اتیلن و گلاس تشکیل می‌شود. در این نوع بریج اگر دندان‌های مجاور ناحیه بی‌دندانی ترمیم داشته باشند تنها با خارج کردن ترمیم‌ها و قرار دادن فیبر در جای خالی ترمیم‌ها و اضافه کردن کامپوزیت به آن می‌توان فیبر بریج را ساخت و گاه زمانی که دندان‌ها ترمیم ندارند با تراش مختصر در سطح پشتی دندان‌ها فضایی برای جایگذاری فیبر فراهم شده و روی آن کامپوزیت اضافه ‌می‌شود تا نهایتاً بریج کامل شود. البته گاهی اوقات از دندان کشیده شده خود بیمار می‌توان استفاده کرد و با کمک فیبر آن را به دو دندان مجاور ناحیه بی‌دندانی باند کرد.
 
بریج‌های محافظه‌کارانه
بریج‌های محافظه‌کارانه

 مریلند بریج

مریلند بریج که ادهزیو بریج هم نامیده می‌شود از یک روکش در وسط و دو بالچه در طرفین تشکیل شده است. این بالچه‌ها باعث ثابت شدن روکش به دندان‌های مجاور می‌شود.
 
بریج‌های محافظه‌کارانه
 
فریم مریلند بریج ممکن است از مواد مختلف ساخته شود. در گذشته فریم تنها از ف ساخته می‌شد که در این مورد دو مشکل اساسی وجود داشت. یکی تغییر رنگ خاکستری در دندان‌هایی که خیلی شفاف بودند و مسئله دیگر باند شدن ف به سطح دندان بود که چسبندگی بریج به دندان را دچار چالش می‌کرد. ولی امروزه این امکان وجود دارد که فریم از مواد جدیدتر مانند زیریا یا پرسلن تقویت شده e-max ساخته شود که کاملاً همرنگ دندان بوده و زیبایی بسیار مناسبی را تامین می‌کند.
 
بریج‌های محافظه‌کارانه
 
بریج‌های محافظه‌کارانه مریلند راه‌حل درمانی نسبتاً سریعی بوده و در این نوع بریج گاه هیچ نوع آماده‌سازی بر روی دندان‌های مجاور ناحیه بی‌دندانی نیاز نیست و گاه تنها آماده‌سازی مینیمم سطح پشتی دندان‌ها انجام می‌شود.

 بیلداپ یا بازسازی دندانی

دندان هایی که در اثر پوسیدگی و یا شکستگی میزان زیادی از نسج خود را از دست میدهند ، نیاز به درمان ریشه ( روت کانال تراپی ) خواهند داشت و پس از درمان ریشه ، تاج آنها باید بازسازی گردد .جهت بازسازی تاج این دندان ها راه حل های متفاوتی وجود دارد از جمله : درمان پروتزی ( روکش کردن دندان ) و یا درمان ترمیمی ( بیلداپ دندان ) .
 
بر اساس باوری قدیمی تمام دندان های درمان ریشه شده به منظور جلوگیری از شکست دندان ، ااما می بایست روکش شوند . هر چند متاسفانه هنوز پافشاری بر این عقیده ی اشتباه در بین تعدادی از درمانگران مشاهده می شود.

بیلداپ یا بازسازی دندانی

کراون و یا روکش دندانی زمانی درمانی مناسب محسوب می شود که بافت دندانی به میزانی از دست رفته است که امکان بازسازی آن با کمک مواد ترمیمی به طور مستقیم وجود ندارد ، که در این حالت باید درمان دندان به طور غیر مستقیم و به کمک لابراتوار انجام شود . به این ترتیب که پس از آماده سازی دندان ، از دندان قالب تهیه شده ، به لابراتوار فرستاده می شود تا روکش مناسب دندان تهیه و نهایتا به روی دندان چسبانده شود . اما زمانی که حداقلی از بافت دندانی جهت گیر ماده ی ترمیمی وجود دارد ، می توان بسته به شرایط دندان و محل قرارگیری آن از آمالگام و یا کامپوزیت ، برای بازسازی و یا بیلداپ دندان استفاده نمود . در بیلداپ های دندانی آنچه که از اهمیت فراوانی برخوردار است ، رعایت اصول بیومکانیک به طور صحیح در این درمان هاست . اگر بازسازی این دندان های تضعیف شده که معمولا درمان ریشه شده اند و میزان زیادی از عاج دندانی خود را از دست داده و دیواره های ضعیفی دارند ، به همان صورت که ترمیم حفره های سطحی و متوسط دندان انجام می شود ، صورت بگیرد ، معمولا محکوم به شکست خواهد بود و بسیاری از اوقات نه تنها ماده ی پرکردگی و ترمیم دندان می شکند بلکه بافت دندانی نیز دچار شکستگی می گردد. در بعضی از موارد متاسفانه این شکستگی آنقدر عمیق است که درمان های بعدی را غیرممکن ساخته و دندان به ناچار باید کشیده و خارج گردد . عدم شناخت از قوانین بیومکانیک و عدم رعایت آن در بازسازی دندان ها و تجربه ی تلخ شکست غیر قابل درمان دندان ها است که هنوز عده ای از درمانگران را وادار به این انتخاب قدیمی و یکسان و غیر قابل انعطاف در مورد تمامی دندان ها می کند که هر دندان درمان ریشه شده ای وما باید کلاهکی به نام روکش برای جلوگیری از شکست بر سر نهد . بیلداپ یا بازسازی دندانی

  چه تفاوتی بین روکش های دندانی و بیلداپ دندان وجود دارد ؟

بر خلاف روکش دندان که بافت دندانی باقیمانده به میزان بسیار زیادی (۱٫۵ تا ۲ میلیمتر دور تا دور دندان ) باید تراش بخورد ، در بیلداپ دندان ها تقریبا تمامی نسج باقیمانده ی دندانی حفظ می گردد و تراش تنها محدود به کوتاه کردن دیواره های ضعیف دندان است که سپس توسط ماده ی ترمیمی پوشش داده می شوند . علاوه بر آن ، دندان بیلداپ شده بر خلاف دندانی که روکش روی آن قرار می گیرد ، قابلیت دید و دسترسی داشته و در صورت بروز پوسیدگی حتی جزئی و اندک ، قابل تشخیص هم به طور کلینیکی و هم از طریق رادیوگرافی است . بر خلاف پوسیدگی ایجاد شده در زیرروکش که متاسفانه بسیاری از اوقات نه در معاینه ی کلینیکی و نه در رادیوگرافی قابل تشخیص نیست ، مگر زمانی که پوسیدگی بسیار پیشرفت کرده و عمده ی نسوج دندان را از بین برده باشد . در حالیکه درمان غیر مستقیم با روکش بسته به نوع آن نیاز به ۲ تا ۴ جلسه زمان دارد ، درمان مستقیم دندان ها با بیلداپ دندانی تنها در یک جلسه امکان پذیر است . بیلداپ یا بازسازی دندانی

  از چه موادی جهت بیلداپ دندان ها می توان استفاده کرد ؟

جهت بیلداپ دندان ها می توان از مواد ترمیمی آمالگام و کامپوزیت استفاده نمود . این دو ماده هر کدام در موارد خاصی مورد تجویز دارند و نمی توان در مورد ارجحیت هر کدام از آنها نسبت به دیگری حکم قطعی صادر کرد . بیشترین سوالی که در مورد تفاوت این مواد وجود دارد ، در مورد استحکام آنها و اختلاف عملکرد این دو ماده در مقاومت در برابر شکست است . با اینکه اگر دو ماده را در مکعب های جداگانه قرارداده و زیر دستگاهی قرار دهیم که تا زمان شکست آنها نیرو بر آنها وارد کند ، آمالگام استحکام فشاری بیشتری را نسبت به کامپوزیت نشان می دهد ، ولی زمانی که این دو ماده  در حفره ی دندانی قرار می گیرند ، نمی توان به یقین گفت که هر دندانی که با آمالگام بازسازی شود وما مستحکم تر از دندانی است که با کامپوزیت ترمیم شده است . زیرا بر خلاف آمالگام ، کامپوزیت قابلیت باند شدن به بافت دندانی  ( مینا و عاج ) را دارد و بسیاری از اوقات این مجموعه ی یکپارجه ی دندان و کامپوزیت در برابر نیروهای وارده عملکرد بهتری دارند . در عین حال که برای باز سازی دندان ها با کامپوزیت به دلیل همین خاصیت باند شدن کامپوزیت به دندان ، بافت باقیمانده ی دندانی تقریبا بدون هیچ تراش و تغییری آماده برای بازسازی است ، اما آمالگام برای قرارگیری در حفره ی دندان به دلیل نداشتن قابلیت باند به دندان ، نیاز به گیر مکانیکی و در نتیجه تراش از بافت دندان دارد . بیلداپ یا بازسازی دندانی امروزه تقاضا برای درمان های زیبایی باعث شده است که بیلداپ دندان ها با کامپوزیت در بسیاری موارد اولین گزینه باشد . کامپوزیت های نسل جدید علاوه بر تنوع رنگی زیاد که امکان بازسازی دندان را در لایه های مختلف و مشابه با رنگ دندان بوجود اورده است ، با بهبود قابل توجه در استحکام فشاری و خمشی ، عملکرد عالی آنها در نواحی تحت فشار را نیز باعث شده است و به طور کلی آنها را انتخابی بسیار مناسب جهت بیلداپ های دندانی چه از نظر زیبایی و جه از نظر عملکرد کرده است .

نمونه های بیشتر از درمان های بیلداپ را در گالری مشاهده کنید


بلیچینگ دندان با لیزر دیود

( Diode laser )

درمان های زیبایی محافظه کارانه یا کم تهاجمی دندانپزشکی (کمترین نیاز به تغییر و مداخله در بافت های طبیعی دندان و لثه) روز به روز بین مردم محبوب تر می شوند. بلیچینگ دندان  (سفید کردن دندان) یکی از این روش های درمانی هست که در موارد تغییر رنگ دندان ها کاربرد دارد. سفیدکردن دندان‌ها فقط به دنیای امروز محدود نمی‌شود.استفاده از هیدروژن پروکساید برای ازبین بردن لکه‌ها و سفیدکردن دندان‌ها به سال 1884 میلادی برمی‌گردد. تقاضا برای لبخندی سفید و جذاب از سال ها قبل وجود داشته و همچنان این درخواست ادامه دارد. بنابراین برای برآوردن این خواسته افراد به سراغ یکی از روش‌های سفیدکردن دندان‌ها می‌روند. روش‌های درمانی زیادی برای سفیدکردن دندان یا بلیچینگ در منزل و یا داخل مطب وجود دارد که از میان آن‌ها می‌توان به استفاده از خمیردندان‌های سفیدکننده، ژل‌ها، تری ها و . اشاره کرد. بلیچینگ تغییر رنگ های خارجی و داخلی دندان ها را از بین می‌برد و رنگ آن‌ها را سفید می‌سازد. با این روش می‌توان لکه‌های ناشی از غذاها و نوشیدنی ها، سن و همچنین تغییر رنگ های مربوط به برخی بیماری‌های دهانی و دندانی را برطرف نمود و سفیدی را به دندان‌ها بازگرداند. امروزه بلیچینگ دندان با استفاده از ژلی صورت می‌گیرد که در ترکیب آن هیدروژن پروکساید وجود دارد و با استفاده از روش‌ها و ابزار‌های مختلف روی دندان‌ها اعمال می‌شود. یکی از پیشرفته‌ترین درمان‌ها برای بلیچینگ دندان، بلیچینگ دندان با لیزر (Diode) است. سفید کردن دندان ها با کمک این دستگاه فواید زیادی دارد که از میان آن‌ها می‌توان به افزایش اثربخشی در کنار کاهش حساسیت دندان ها و تحریکات لثه ای اشاره کرد. مباحث مطرح شده در این مقاله :

 

 

 

لیزر چیست و چه تفاوتی با نور معمولی دارد ؟  

فرآیند بلیچینگ دندان با لیزر دیود چگونه صورت می‌گیرد ؟‌

 نقش ماده ی بلیچینگ در سفید شدن دندان ها

 نقش لیزر در سفید شدن دندان ها  

 چه تفاوتی بین بلیچینگ دندان با لیزر دیود و بلیچینگ بدون استفاده از لیزر وجود دارد ؟

 چه تفاوتی بین بلیچینگ دندان با لیزر دیود و انجام بلیچینگ با سایر دستگاه‌های لیزری وجود دارد ؟  

 آیا استفاده از لیزر در بلیچینگ دندان‌ها خطرناک است ؟  

 بلیچینگ دندان با لیزر دیود چه مدت طول می‌کشد ؟

 آیا در بلیچینگ با لیزر دیود رنگ دندان ها روشن تر می شود ؟

 مزایای استفاده از بلیچینگ دندان با لیزر دیود چیست ؟  

 معایب استفاده از لیزر برای بلیچینگ چیست ؟

 دوام بلیچینگ دندان با لیزر چقدر است ؟

 

 

 

لیزر چیست و چه تفاوتی با نور معمولی دارد ؟ 01' 01

لیزر ، مخفف عبارت light amplification by stimulated emission ray می باشد که در واقع به معنی تحریک پرتوهای نور در یک جهت و یک سو برای دستیابی به اثر و قدرتی بسیار فراتر از نور معمولی می باشد. استفاده از لیزر امروزه کاربرد های بسیاری در صنعت و طراحی و برش قالب ها به صورت بسیار دقیق ، موارد نظامی و دفاعی ، لوازم الکترونیکی و تلفن های همراه و حتی در اسباب بازی های کودکان دارد. اما بی شک یکی از مهمترین کاربرد های آن در پزشکی و دندانپزشکی می باشد. لیزر در دندانپزشکی و پزشکی تنها به یک شکل استفاده نمی شود و در انواع مختلف می توان از آن بهره جست. لیزر هایی که در دندانپزشکی کاربرد دارند به دو نوع پرتوان و کم توان تقسیم بندی می شوند که از انواع پرتوان لیزر ها برای برش بافت های نرم و سخت از جمله لثه و دندان استفاده می شود و انواع کم توان آن برای مواردی همچون رفع درد های سر و صورت به کار گرفته می شود. یکی از موارد مصرف لیزر ، تابش نور لیزر بر روی ژل های بلیچینگ است تا مواد موجود در داخل ژل را فعال کند. طیف محدودی از لیزرها را می توان برای بلیچینگ یا سفید کردن دندان ها استفاده کرد اما بهترین نوع آن لیزر دیود با طول موج 830 و 910 نانومتر می باشد.

فرآیند بلیچینگ دندان با لیزر دیود چگونه صورت می‌گیرد ؟‌

02' 02

قبل از انجام بلیچینگ رادیوگرافی دندانی بررسی می گردد تا وضعیت دندان‌های فرد مشخص گردد. سپس دندان‌ها به کمک ابزار مکانیکی تمیز  و خشک می‌شوند و لب‌ها با ابزار خاصی (رترکتور های مخصوص)  از روی دندان فاصله می‌گیرند.

 

 

 

 

 


بستن فاصله بین دندان ها، چه درمانی برای چه میزان فاصله ؟

به فاصله‌‌ی بین دندان‌های پیشین که بیش از 0.5 میلی‌متر باشد،‌ دیاستم می‌گویند. دیاستم در زبان یونانی به معنای از هم جدا بودن و فاصله است. فاصله‌ای که ممکن است بین دندان ها در هر جایی از دهان به وجود بیاید، اما بیشتر در دندان‌های قدامی بالایی و پایینی اتفاق می‌افتد. درصد وقوع این فاصله در بین دندان های قدامی بالا 14.8 و در بین دندان های قدامی پایین 1.6 است. با این که عده ای از افراد به فاصله بین دندان های خود عادت می کنند و نیازی به تغییر آن نمی بینند و عده ای دیگر فاصله بین دندان های جلویی خود را نشانه خوش شانسی می دانند و حاضر نیستند تغییری در آن ایجاد کنند، اما واقعیت آن است که تعداد بسیار بیشتری از افراد خواهان آنند که با بستن این فاصله ها  و ایجاد تناسب بیشتر، زیبایی لبخند خود را ارتقاء دهند.

علل ایجاد کننده فاصله بین دندان ها کدامند؟

  • ژنتیک و تاریخچه فامیلی

  • فیزیولوژیک: دیاستم میانی و یا فاصله بین دندان های ثنایا در سن 6 سالگی به میزان 98%، در 11 سالگی 49% و در 12 تا 18 سالگی 7% مشاهده می شود.

  • بزرگ بودن زبان

  • فرنوم غیرنرمال (فرنوم محل چسبندگی عضلات لب به فک بالاست که می توان آن را از داخل لب بالا لمس کرد)

 
بستن فاصله بین دندان‌ها
 
عدم تناسب اندازه دندان ها و فکین، که در موارد زیر مشاهده می شوند:
  • کم بودن تعداد دندان ها به طور مادرزادی

  • میکرودنشیا (کوچک بودن اندازه دندان ها)

 

 

 

 

 

  • ماکروگناتیا (بزرگ بودن اندازه فکین)

  • دندان های ثنایای کناری که فرمی کوچک و غیرنرمال دارند (peg-shaped lateral)

  • عادات، عادات زیر سبب ایجاد فاصله بین دندان های ثنایا می شوند:

  • Thumb sucking یا مکیدن انگشت

  • Tongue thrusting که به معنای جلو آوردن زبان و اعمال فشار بر دندان های جلو به هنگام بلع است.

  • مشکلات نتال:

هنگامی که فرد مبتلا به مشکلات لثه ای و نتال است، استخوان ساپورت کننده ی دندان ها دچار تحلیل می شود. در نتیجه با ایجاد موبیلیتی یا لقی، دندان ها از جای خود حرکت می کنند. به این ترتیب شاهد خواهیم بود دندان هایی که به هنگام سلامت در تماس با یکدیگر و بدون فاصله بوده اند، با مشکلات نتال از یکدیگر جدا شده و فاصله می گیرند.

چرا باید علت ایجاد کننده فاصله بین دندان ها را بدانیم؟

قبل از هر اقدام درمانی، ابتدا باید علت ایجاد کننده ی دیاستم مورد بررسی قرار گیرد. در غیر این صورت این امکان وجود دارد که مجددا این فاصله بین دندان ها ظاهر شود. به عنوان مثال فواصلی که در اثر بیماری نتال بوجود آمده اند، ابتدا نیاز به درمان های نتال توسط نتیست دارند و سپس در مرحله ی بعد است که بستن فاصله ها و درمان زیبایی انجام می شود. و یا در مواردی که فرنوم های غیرنرمال و چسبنده وجود دارد، در صورتی که بدون جراحی و برداشت این فرنوم ها فاصله بین دندان ها بسته شود، امکان این که فرنوم فشار آورده و مجددا بین دندان ها فاصله ایجادشود وجود دارد. مورد دیگری که می توان به آن اشاره داشت زمانی است که عادات بوجودآورنده فاصله ها همچنان ادامه دارند. در این موارد بستن فاصله ها با هر روش درمانی اتلاف وقت و تحمیل کردن هزینه به فرد است. با تشخیص علت ایجادکننده فاصله بین دندان ها، می توان روش درمانی صحیح را انتخاب کرد. این انتخاب شامل هر تکنیک و روشی که باشد، می توان اطمینان داشت که ماندگاری درمان را در پی خواهد داشت.

جهت بستن فاصله بین دندان ها از چه روش های درمانی استفاده می شود؟

  • درمان ارتودنسی:

از ایمن ترین و محافظه کارانه ترین درمان ها جهت بستن دیاستم های دندانی، روش ارتودنسی است. این درمان در موارد زیر تجویز می شود:
  • زمانی که فاصله بین دندان های جلو بیش از 2 میلیمتر است. در این حالت اگر از درمان های ترمیمی استفاده شود، نسبت طول به عرض دندان ها نامتناسب شده و نسبت طلایی که یکی از اصول طراحی لبخند است به هم می ریزد.

  • هنگامی که اندازه دندان ها به طور مادرزادی بزرگ است، با درمان های ترمیمی دندان ها بزرگ تر و حجیم تر شده و از تناسب خارج می شوند. در این موارد روش ارتودنسی درمان انتخابی است.

  • در افرادی که علاوه بر وجود فاصله بین دندان ها، به دلایل مختلف مانند: غیر قرینه بودن فضای بین دندان ها، دندان های بیرون زده، انحراف میدلاین (خط وسط دندان های ثنایا) نیاز به درمان ارتودنسی دارند.

مزایا:
  • محافظه کارانه ترین درمان است.

  • بدون هیچ تغییری در دندان ها، تنها با حرکت دادن و هدایت صحیح آن ها، فاصله بین دندان ها بسته می شود.

معایب:
  • نیازمند زمان طولانی است.

  • هزینه ی بالاتری نسبت به درمان های ترمیمی دارد.

  • درمان های ترمیمی و زیبایی:

  1. لمینت های سرامیکی:

زمانی که علاوه بر وجود فواصل جنرالیزه، دندان ها از نظر رنگ و فرم نیز مشکلاتی داشته و نیازمند تصحیح باشند، لمینت های سرامیکی گزینه ی درمانی مناسبی محسوب می شوند. در واقع با کمک لمینت های سرامیکی می توان تمامی مواردی را که بر طرح لبخند فرد تاثیر منفی دارند را با یک درمان اصلاح نمود. مزایا:
  • شفاف و طبیعی بودن نمای دندان ها

  • عدم رنگ پذیری سرامیک موجب می شود که رنگ لمینت های سرامیکی در طول زمان ثابت باقی بماند.

  • می توان همزمان با بستن فاصله ها، اصلاح طرح لبخند را انجام داد.

معایب:
  • به علت اضافه شدن هزینه لابراتوار، هزینه ی این درمان بالاتر از درمان کامپوزیت است.

  • در بسیاری از موارد نیاز به تراش دندان ها است، هر چند این تراش بسیار مختصر و در حد چند دهم میلیمتر است.

2.درمان کامپوزیت:

با بهبود خصوصیات فیزیکی و مکانیکی کامپوزیت ها، این روش به یکی از رایج ترین درمان ها جهت بستن فاصله بین دندان ها تبدیل شده است. خصوصا زمانی که دیاستم میانی بین دو دندان ثنایا وجود داشته باشد. از آنجایی که نقطه قوت این روش درمانی در محافظه کارانه بودن آن است بهتر است زمانی به عنوان طرح درمان نهایی انتخاب شود که دندان ها از نظر رنگ و فرم قابل قبول و حداقل قابل پذیرش توسط خودِ فرد هستند. در این حالت کامپوزیت ها را می توان تنها بین دندان ها و به صورت پارسیل کامپوزیت ونیر قرار داد و از پوشانده شدن مینای سطح خارجی دندان با کامپوزیت پرهیز کرد.

همچنین در مواردی که فرم و ترتیب قرار گرفتن دندان ها مناسب است، اما رنگ دلخواه وجود ندارد، می توان ابتدا سفید کردن دندان ها را به کمک یکی از روش های بلیچینگ ( بلیچینگ در مطب، بلیچینگ در منزل و بلیچینگ با لیزر ) انجام داد. سپس با درمان کامپوزیت، به طورکاملا محافظه کارانه اقدام به بستن فاصله بین دندان ها نمود.

مزایا:

  • هزینه ی پایین تری نسبت به روش های درمانی دیگر دارد.

  • این امکان وجود دارد که در یک جلسه درمان انجام شود.

  • در این درمان دندان ها به هیچ وجه تراش نمی خورند.

  • درمان کامپوزیت بدون پوشانده شدن کامل مینا و کاملا محافظه کارانه قابل اجرا است.

معایب:

  • نیاز به پالیش های دوره ای جهت ثبات رنگ دارد.

  • هنگامی که دندان ها تحت استرس و نیروی زیاد قرار دارند، درمانی مناسب محسوب نمی گردد.

  • در افرادی که براکسیزم یا دندان قروچه دارند و یا کسانی که عاداتی مانند ناخن جویدن دارند، احتمال شکست درمان کامپوزیت وجود دارد.


رنگ دندان ها به عنوان یکی از مهم ترین عوامل تاثیر گذار در یک لبخند زیبا  به شمار می روند. مراجعه کنندگان با شکایت های مختلفی از رنگ دندان ها و تاریخچه متنوعی از علل ایجاد تغییر رنگ  در دندان هایشان نزد دندانپزشکان مراجعه می کنند . آنچه اهمیت دارد در درجه اول تشخیص نوع تغییر رنگ دندان و علت این تغییر رنگ است . بدون یافتن علت اصلی ، هر گونه اقدامی ممکن است موقتی و بی ثبات بوده و در نهایت نتیجه ی دلخواه حاصل نگردد. درمان های متعددی به منظور بهبود رنگ دندان های تغییر رنگ یافته انجام می پذیرد که می توان به سفید کردن دندان ها یا بلیچینگ، لمینت های سرامیکی، ونیرهای کامپوزیتی و در موارد شدیدتر انواع مختلف روکش ها ازجمله روکش های تمام سرامیک اشاره نمود. بلیچینگ دندان ها ساده ترین، معمول ترین، محافظه کارانه ترین و به صرفه ترین تکنیک جهت اصلاح طرح لبخند می باشد.

 

مباحث مطرح شده در این مقاله :

 

 بلیچینگ یا سفید کردن دندان چیست ؟  

 چه عللی باعث تغییر رنگ دندان ها می شوند ؟

 با انجام بلیچینگ دندان ها به چه میزان روشن می شوند ؟

 مواد سفید کننده چطور عمل می‌کنند ؟

 آیا انجام بلیچینگ باعث آسیب به دندان ها می گردد ؟  

 بلیچینگ دندان‌ها چه مدت دوام دارد ؟

 چطور می‌توان نتیجه به دست آمده از بلیچینگ را برای مدت زمان طولانی‌تری حفظ کرد ؟  

 آیا با سفید کردن دندان ها، رنگ روکش ها و ترمیم های کامپوزیتی هم روشن می شود ؟  

 بلیچینگ (سفید کردن دندان ها) به چند روش قابل انجام است ؟

 بلیچینگ در مطب  

 بلیچینگ در منزل

 بلیجینگ با محصولات سفید کننده

 

 

بلیچینگ یا سفید کردن دندان چیست ؟ 

سفید کردن دندان (بلیچینگ دندان)، سفید کردن دندان (بلیچینگ دندان) ، درمانی است که برای برطرف کردن تیرگی ها و رنگدانه هایی که به مرور زمان و براثر مواد دارای رنگدانه مثل چای، قهوه، نوشابه های رنگی و حتی ادویه ها ایجاد می شوند، به کار می رود. حتی بعضی از بد رنگی های ژنتیکی با سفید کردن دندان ها برطرف شده و ظاهر دندان ها زیباتر به نظر می رسند. افزایش سن و عادات غذا خوردن و عادت های روزانه مثل سیگار کشیدن، هم می تواند باعث تغییر رنگ دندان ها شود.

چه عللی باعث تغییر رنگ دندان ها می شوند ؟

بسیاری از انواع مشکلات مربوط به رنگ دندان ممکن است بر روی ظاهر دندان ها نیز تاثیر بگذارد و علل این مشکلات و سرعت تاثیرگذاری آنها متفاوت است. از آنجایی که برخی از تغییر رنگ ها به فرآیند بلیچینگ یا سفید کردن دندان واکنش بیشتری نسبت به بقیه نشان می دهند، بنابراین، علت  تغییر رنگ دندان باید به دقت مورد ارزیابی قرار گیرد تا بهتر بتوان میزان و درجه ای که برای بلیچینگ یا سفید کردن و بهبود رنگ دندان نیاز است را پیش بینی کرد.

 

سفید کردن دندان یا بلیچینگ

عللی که باعث تغییر رنگ دندان ها می شوند به طور کلی به دو دسته تغییر رنگ داخلی و خارجی تقسیم می شود:

۱- تغییر رنگ های خارجی

  • از عوامل خارجی ای که می توانند باعث تغییر رنگ دندان ها شوند می توان به رنگ های موجود در مواد غذایی و نوشیدنی ها اشاره کرد مثل چای، قهوه و رنگ های افزودنی در غذا ها .

  • عامل دیگر مصرف سیگار و تنباکو است که با ادامه مصرف این مواد، تغییر رنگ بیشتر و عمیق تر می شود .

  • علت دیگر می تواند عدم رعایت بهداشت دهان و دندان باشد که باعث تجمع جرم و پلاک روی دندان می شود .

عوامل خارجی در ابتدا سطحی هستند و کم رنگ و می توان آن ها را  با روش بروساژ معمولی از بین برد. ولی با پیشرفت فرآیند تیره تر و پایدارتر می شوند و حذف کردن آن ها نیازمند تکنیک های پیچیده تر  است . بلیچینگ دندان ها می تواند به راحتی این تغییر رنگ ها را بر طرف کند. به طور کلی بلیچینگ بر روی تغییر رنگ های خارجی اثر با ثبات تری دارد، مخصوصا برای برطرف کردن تغییر رنگ های ناشی از چای و قهوه و سیگار.

۲- تغییر رنگ های داخلی

عوامل داخلی تغییر رنگ دندان ها مستقیما روی ترکیب عاج و مینای دندان تاثیر می گذارد  وسخت تر از عوامل خارجی بر طرف می شوند .
  • یکی از علل شایع تغییر رنگ داخلی  افزایش سن و ساخته شدن عاج ثانویه زرد تر و از طرفی ساییده شدن مینای شفاف دندان به مرور زمان می باشد که باعث زرد تر شدن دندان می شود.

  • تغییر رنگ ناشی از مصرف دارو ممکن است قبل یا بعد از اینکه دندان به طور کامل تشکیل می شود، رخ دهد. تتراسایکلین در طول کلسیفیکاسیون دندان به دنتین یا عاج دندان وارد شده و احتمالا از طریق واکنش با کلسیم و تشکیل تتراسایکلین اورتوفسفات سبب تغییر رنگ دندان ها می شود.

  • یرقان طولانی مدت در کودکی از علل دیگر است که تعداد بیشتری از دندان ها را درگیر می کنند.

  • ضربه هم می تواند رنگ دندان را تغییر دهد مثل تغییر رنگ های صورتی : که نشان دهنده تحلیل داخلی دندان می باشد یا تغییر رنگ زرد:  که نشان دهنده آهکی شدن پالپ دندان است یا تغییر رنگ های سیاه:  که در اثر نکروز و از بین رفتن عصب و پالپ دندان ایجاد می شود.

  • ترمیم های آمالگام نیز می توانند در طول زمان به علت اکسید شدن فات آن و نفوذ در نسج دندان باعث تغییر رنگ سیاه دندان شوند.

  • مصرف بیش از حد فلوراید بخصوص وجود فلوراید بیش از حد در آب آشامیدنی یعنی بیش از ۱-۲ ppm ( در بعضی از نواحی کشور خودمان نیر این میزان بالا از فلوراید در آب آشامیدنی وجود دارد.) باعث تغییرات متابولیکی در آملوبلاست ها ( سلول های سازنده ی مینا ی دندان ) و کلسیفیکاسیون نامناسب در دندان می شود.

  • علاوه بر این، تغییر رنگ های داخلی می توانند منشاء ارثی داشته باشند مانند مشکلاتی مثل آملوژنز ایمپرفکتا و دنتینوژنز ایمپرفکتا که در آنها ساختار مینا و عاج دندان معیوب بوده و دچار تغییر رنگ هستند.

به طور کلی تغییر رنگ ها ی داخلی ممکن است در دو زمان اتفاق افتد:

  • در زمان تشکیل دندان‌ها : مانند قرارگیری در معرض فلوراید اضافی یا آنتی بیوتیک تترا سایکلین

  • زمانی که رویش دندان ها کامل شده باشد : مانند تغییر رنگ داخلی به علت پوسیدگی دندان، بعضی از انواع ترمیم‌ها، پالپ غیر زنده (مشکلات روت کانال) و ضربه به دندان .

با انجام بلیچینگ دندان ها به چه میزان روشن می شوند ؟ 

روشن ترین رنگی که با درمان بایچینگ می توان به دست آورد B1  است که در محدوده ی رنگ های طبیعی قرار دارد. پس از تشخیص علت تغییر رنگ فرد باید خواسته ها و انتظارات خود را با دندانپزشک در میان بگذارد. تمایز این نکته مهم است که انتظار شخص از درمان،  سفید شدن دندان ها تا حداکثر میزان مورد امکان و یا برطرف شدن تغییر رنگ و باز گشت به رنگ ذاتی دندان هاست و یا تصویری دیگر در ذهن دارد. اگر خواسته فرد سفید شدن دندان ها به میزانی بیش از حداکثر سفیدی دندان ها است  که معمولا با اصطلاحاتی چون سفید هالیوودی به آن اشاره می شود، پیشنهاد درمان بلیچینگ ممکن است کافی نباشد وانتظار وی را برطرف نسازد. در آن صورت می توان درمان لمینت سرامیکی یا کامپوزیت ونیر را برحسب نیاز  در نظر گرفت . اما اگر صرفا برگشت به رنگ اولیه دندان ها مد نظر است بلیچینگ می تواند گزینه درمانی مناسبی باشد. سفید کردن دندان یا بلیچینگ

مواد سفید کننده چطور عمل می‌کنند ؟ [ 04' 04'/]

ژل های سفید کننده حاوی هیدروژن پراکسید و یا ماده ای به نام کارباماید پراکسید بوده و غلظتی بین 10 تا 40 درصد دارند. هیدروژن پراکسید یک ماده اکسید کننده است که بر روی دندان پخش می شود و باعث ایجاد رادیکال های آزاد ناپایدار می گردد. این رادیکالها به مولکول های رنگی آلی که در فضای بین نمک های غیر آلی مینای دندان وجود دارند حمله می کنند. این حمله به ناحیه ی باند های دوگانه ی مولکول های آلی رنگی بوده که باعث تبدیل آنها به مولکول های کوچکتر با پیگمان های رنگی ضعیفتر می شود. این مولکول های کوچکتر طیف جذبی متفاوتی دارند، و به این صورت است که سفید شدن دندان آغاز می شود

آیا انجام بلیچینگ باعث آسیب به دندان ها می گردد ؟ [ 05' 05'/]

مواد بلیچینگ خود به تنهایی بدون ضرر بوده و به دندان‌ها آسیب نمی‌رسانند، چون مواد شیمیایی موجود در آن‌ها که به مولکول‌های آلی رنگی حمله کرده و باعث تغییر رنگ دندان‌ها می‌شوند، هیچ تاثیری روی ساختار معدنی دندان‌ها ندارند. اما در بعضی از مواد بلیچینگ که استاندارد نیستند، جهت افزایش طول عمر ماده ( PH ، ( Shelf life ماده را اسیدی می‌کنند و در واقع این PH اسیدی است که روی سختی یا هاردنس مینا تاثیر منفی دارد. احتمال ایجاد حساسیت دندانی پس از استفاده از مواد بلیچینگ به غلظت ماده و مدت زمان استفاده از آن بستگی دارد و اگر این حساسیت ایجاد شود معمولاً فقط یک یا چند روز ادامه یافته و کاملاً قابل برگشت است.

بلیچینگ یا سفید کردن دندان

 

بلیچینگ دندان‌ها چه مدت دوام دارد ؟ [ 06' 06'/]

نتایج حاصل شده از عمل بلیچینگ دائمی نبوده و اثرات آن به مرور زمان کم می‌شود. معمولاً مدت یک تا سه سال زمانی است که در اکثر بروشورهای مواد بلیچینگ قید می‌شود، اگرچه ماندگاری طولانی‌تر در بسیاری موارد توسط  بیماران گزارش می‌شود.

چطور می‌توان نتیجه به دست آمده از بلیچینگ را برای مدت زمان طولانی‌تری حفظ کرد ؟[ 07' 07'/]

می‌توان با پرهیز از خوردن مواد غذایی و عاداتی که باعث ایجاد تغییر رنگ در دندان‌ها می‌شوند (که در قسمت تغییر رنگ دندان‌ها به آن‌ها اشاره شده است)، نتیجه حاصل شده از بلیچینگ را به مدت طولانی‌تری حفظ کرد. رعایت بهداشت دهان و دندان ها و استفاده از مسواک و نخ دندان به طور مرتب و روزانه، با حذف پلاک می و رنگدانه ها موجب ماندگاری بیشتر رنگ حاصل از بلیچینگ می گردد. همچنین با درمان بلیچینگ دوره‌ای چه در منزل و چه در مطب می‌توان به حفظ این نتیجه در مدت زمان طولانی‌تر کمک کرد. سفید کردن دندان یا بلیچینگ

آیا با سفید کردن دندان ها، رنگ روکش ها و ترمیم های کامپوزیتی هم روشن می شود ؟[ 08' 08'/]

اگر بر روی بعضی از دندان ها روکش، ونیر یا ترمیم های کامپوزیتی دارید، بهتر است قبل از انجام بلیچینگ با دندانپزشک خود م نمایید. مواد بلیچینگ بر روی ترمیم های کامپوزیتی، ونیرهای کامپوزیتی، لمینت های سرامیکی و انواع روکش ها ( PFM و روکش های تمام سرامیک ) تاثیر نمی گذارند. دندان هایی که قسمتی از آن ها با مواد کامپوزیتی ترمیم شده اند، پس از بلیچینگ روشن تر شده درحالیکه ترمیم های کامپوزیتی به رنگ قبلی خود باقی خواهند ماند و تفاوت رنگی ناخوشایند بر روی دندان های مورد نظر ایجاد می شود. برای حل این مشکل، ترمیم های کامپوزیتی باید به طور کامل و یا قسمتی از آن ها با مواد کامپوزیتی رنگ روشن تر که هماهنگ با رنگ جدید دندان است، جایگزین شوند. و روکش هایی که پس از بلیچینگ نسبت به رنگ روشن دندان ها زرد و ناهماهنگ به نظر می رسند، در صورت نیاز به منظور اصلاح طرح لبخند باید تعویض گردند. بلیچینگ یا سفید کردن دندان

بلیچینگ (سفید کردن دندان ها) به چند روش قابل انجام است ؟[ 09' 09'/]

سه روش برای سفید کردن دندان ها وجود دارد: بلیچینگ در مطب، بلیچینگ در منزل و بلیجینگ با محصولات سفید کننده بدون نسخه (OTC). [ 10' 10'/]

1- بلیچینگ در مطب با(

In Office Bleaching ) :   

با استفاده از مواد سفید کننده دندان با غلظت های بالا (۲۵-۴۰٪ هیدروژن پراکسید) انجام می شود. با این شیوه، دندانپزشک کنترل کاملی در طول عمل و فرایند سفید کردن دندان ها دارد. در این روش، قبل از قرار دادن ژل هیدروژن پراکسید، لثه ها توسط ماده ای محافظ به نام اپال دم ایزوله می شوند. پس از انجام اقدامات محافظت از لثه ها، ژل سفید کننده بر روی دندان ها اعمال می شود و در طی زمان مربوطه در مطب دندانپزشکی به وسیله گرما یا نور (یا بدون آنها) فعال می شود.

بلیچینگ یا سفید کردن دندان
بلیچینگ یا سفید کردن دندان
برای فعال کردن ژل سفید کننده یا سرعت بخشیدن به فرایند اثرگذاری آن می توان از دستگاه های لایت کیور یا  لیزرهای دیود (با طول موج ۸۳۰ و ۹۸۰ نانومتر) استفاده کرد. درمان در مطب می تواند پس از یک جلسه، سفید شدن قابل توجهی به همراه داشته باشد، اما برای دستیابی به نتیجه مطلوب، ممکن است نیاز به تعداد جلسات درمانی بیشتری باشد. [ 11' 11'/]

2- بلیچینگ در منزل (

Home Bleaching ):

در این روش از دندان‌های شخص قالب تهیه شده و بر اساس فرم دندان‌ها یک تری تهیه می‌گردد و ژل‌های سفید کننده با غلظت کم در اختیار فرد قرار داده می‌شود تا در منزل داخل تری قرار داده و مورد استفاده قرار دهد. ژل های سفید کننده در این روش حاوی کارباماید پراکسید (۱۰-۲۰٪  است که برابر با هیدروژن پراکسید ۵/۳ تا ۵/۶% می باشد.  به طور کلی، توصیه می شود که ماده با ۱۰٪ کاربامید پراکسید به مدت ۸ ساعت در روز و ماده دارای ۱۵-۲۰٪ کاربامید پراکسید به مدت ۳-۴ ساعت در روز استفاده شوند. این درمان توسط خود بیمار انجام می شود، اما در طی مراجعات و بازنگری باید توسط دندانپزشک تحت نظارت قرار گیرد.
بلیچینگ یا سفید کردن دندان
برخی از پزشکان برای سفید کردن دندان در مطب، غلظت ۳۵ درصد با هیدروژن پراکسید را توصیه می کنند و گزینه بعدی پس از آن ژل سفید کننده حاوی ۱۰٪، ۱۵٪ و یا ۲۰٪ کاربامید پراکسید است. محققین نشان داده اند که سفید کننده های با غلظت بالاتر، می توانند رادیکال های پراکسید بیشتری برای سفید کردن تولید کنند و در نتیجه فرآیند سفید کردن سریع تر انجام می شود. با این حال، این روند سریع سفید کردن ممکن است امکان بروز عوارض جانبی مانند حساسیت دندان، تحریک لثه، تحریک گلو و حالت تهوع را افزایش دهد.

3- در نهایت، می توان به  محصولات سفید کننده بدون نسخه ( OTC ) اشاره کرد: [ 12' 12'/]

که در سال های اخیر محبوبیت بیشتری یافته اند. این محصولات از یک ماده سفید کننده با غلظت کم تشکیل شده اند (۳-۶٪ هیدروژن پراکسید). آنها با عناوین تری های پیش ساخته شده، نوار های سفید کننده و

خمیر دندان های سفیدکننده در دسترس هستند. این محصولات باید تا ۲ هفته و دو بار در روز استفاده شوند. محصولات OTC به عنوان سریعترین بخش در حال رشد در بازار دندانپزشکی شناخته می شوند. با این حال، این مواد سفید کننده ممکن است از لحاظ ایمنی بسیار سوال برانگیز باشند، زیرا برخی از آنها توسط سازمان غذا و دارو تایید نشده اند.


         لمینت های سرامیکی یا ونیرهای سرامیکی، در کدام موارد درمان مناسبند ؟

ونیرهای سرامیکی یا همان لمینت ها در مواقعی که خواسته ها و انتظارات زیبایی بیمار بالا باشد کاربرد دارند. این ونیرها در سالهای اخیر به صورت گسترده به عنوان یکی از ایده ال ترین طرح درمان ها در دندانپزشکی زیبایی مورد قبول واقع شده اند. لمینت ها لایه نازکی از سرامیک هستند که برای پوشاندن دندان های تغییر رنگ یافته یا تغییر شکل داده و مرتب کردن دندان های از قبل ترمیم شده به کار می روند. همچنین در مقایسه با

روکش های تمام سرامیک ، لمینت ونیرها نیاز به برداشتن میزان بسیار کمتری از بافت دندان دارند. و درصورت نیاز، تراشی در حد چند دهم میلیمتر در سطح دندان انجام می شود. از آغاز معرفی ونیرهای سرامیکی پیشرفت ها و بهبودهای اساسی  هم در تکنیک و هم در مواد سازنده آنها حاصل شده است. تحقیقات کلینیکی طولانی‌مدت متعددی, ماندگاری عالی ونیرهای سرامیکی را تایید کرده‌اند. همچنین خصوصیات رنگی سرامیک های مدرن نمایی شفاف و زنده را ایجاد می کند که سبب زیبایی فوق العاده ی ونیر های سرامیکی می گردد. لمینت های سرامیکی در مقایسه با

کامپوزیت ونیرها مقاومت بسیار بیشتری به سایش و رنگ گرفتگی دارند و به خوبی با محیط دهان سازگارند.

 

 

 

مباحث مطرح شده در این مقاله : 

 

در کدام موارد لمینت های سرامیکی گزینه ی درمانی مناسب محسوب می شوند ؟ 

در کدام موارد نمی توان از لمینت ونیر استفاده کرد ؟

مزایای لمینت های سرامیکی 

معایب لمینت های سرامیکی

مراحل انجام درمان لمینت به چه ترتیب است ؟

چطور لمینت ها با ضخامت کمی که دارند دچار شکستگی نمی شوند ؟

لمینت های بدون تراش 

لمینت تک دندان

لمینت های چند تایی

طول عمر لمینت ها معمولا چند سال است ؟

خارج کردن لمینت

مراقبت از لمینت

 

در کدام موارد لمینت های سرامیکی گزینه ی درمانی مناسب محسوب می شوند ؟

  • تغییر رنگ های خارجی دندان که با

    بلیچینگ از بین نمی روند

  • تغییر رنگ های داخلی ناشی از:

  • بالا رفتن سن

  •  ساییده شدن دندان ناشی از عوامل مکانیکی و شیمیایی

لمینت دندان

  •  نقایص رشدی و تکاملی مینایی

لمینت دندان

  • فلوئوروزیس

لمینت دندان
  •  تغییر رنگ ناشی از مصرف تتراسایکلین

لمینت دندان
  • تغییر رنگ دندان های درمان ریشه شده که در مقابل بلیچینگ مقاوم هستند

لمینت دندان

  • تصحیح شکل دندان هایی که فرم آناتومیک صحیح ندارند مانند دندان های ثنایای دوم

لمینت دندان

  • ترمیم لبه شکسته دندان های قدامی

لمینت دندان

  • بستن فاصله بین دندان ها

لمینت دندان

  • افرادی که به دلایل مختلف از جمله بهداشت دهانی ضعیف در معرض خطر بالای پوسیدگی قرار دارند. در این موارد ابتدا باید پوسیدگی ها تحت درمان قرار گرفته و کنترل شوند و سپس درمان لمینت انجام شود.

  • در دندان‌هایی که لثه ها و بافت های اطراف آن در وضعیت سلامتی قرار ندارند. در این حالت اولویت با

    درمان لثه ها و بافت نتال است و پس از برقراری سلامتی است که می توان به لمینت برای زیبایی بیشتر فکر کرد.

  • در  دندان های بسیار نامرتب ( مانند دندان‌های چرخیده یا روی هم افتاده) ، ابتدا باید درمان ارتودنسی انجام شود و سپس از لمینت  برای زیبایی بیشتر بهره برد.

  • در بیماران با مشکل دیپ بایت که در واقع همپوشانی زیاد دندان های پیشین است، به دلیل نیروهای جویدن نامناسب ممکن است  شکستگی  ونیرهای سرامیکی ایجاد شود. از این رو ابتدا باید مشکل درمان شده و سپس لمینت ونیر بکار رود.

لمینت دندان

در کدام موارد نمی توان از لمینت ونیر استفاده کرد ؟ [02' 02'/]

از آنجا که لمینت ها بیشترین باند را با مینای دندان برقرار می کنند، زمانی که مینای کافی جهت باند یا اتصال لمینت ها به دندان وجود ندارد بهتر است گزینه ها ی درمانی دیگری را جایگزین نمود، مانند موارد زیر:
  • زمانی که دندان ها دچار

    تحلیل لثه هستند.

لمینت دندان
  • در مواردی که تراش دندان ها باید تا زیر لثه ادامه پیدا کند.

  • در صورت وجود پوسیدگی های بین دندانی وسیع و متعدد که میزان زیادی از سطح مینای دندان که برای باند لازم است کم می شود و حتی پس از حذف پوسیدگی ها و انجام

    ترمیم های کامپوزیتی، باز هم باند لمینت ها به این ترمیم ها باندی قوی نخواهد بود.

  • در صورت وجود سایش های شدید بر روی دندان ها، ممکن است اجبار استفاده از انواع روکش ها جایگزین امکان کاربرد لمینت ها شود.

لمینت دندان

مزایای لمینت های سرامیکی :[03' 03'/]

  • حفظ ساختار دندان، در لمینت ها تنها حدود 0.3 تا 0.7 میلی متر از یک سطح دندان تراش داده میشود که در مقایسه با انواع مختلف روکش ها که تراش دور تا دور دندان ها انجام شده و بین 1 تا 2 میلی متر از بافت دندان برداشته می شود، درمانی بسیار محافظه کارانه تر محسوب می گردد.

  • به دلیل این عمق تراش کم و محدود به مینا معمولاً نیازی به تزریق بی حسی نمی باشد.

  • زیبایی طبیعی، در لمینت های سرامیکی انعکاس و عبور نور شبیه به دندان های طبیعی می باشد.

  • مقاوم در برابر رنگ پذیری، در مواردی مانند مصرف بالای چای و قهوه در طول روز و یا مصرف سیگار دچار تغییر رنگ نمی شوند.

  • باند یا اتصال شیمیایی قوی به دندان و مقاومت دربرابر نفوذ مایعات

  • سازگاری زیستی خیلی خوب، لثه ها با سرامیک ها سازگار بوده و آن ها را به خوبی تحمل می کنند، در نتیجه در صورت

    بهداشت دهان مناسب، لثه ها پس از درمان لمینت کاملا سالم و نرمال خواهند بود.

  • مقاومت خوب در برابر سایش

معایب لمینت های سرامیکی :[04' 04'/]

  • امکان ترک خوردگی و شکستگی

  • عدم راحتی انجام تغییر و تعمیرات پس از اتصال به دندان

  • هزینه بالاتر و گران تر بودن نسبت به

    ونیرهای کامپوزیتی

  • حساس به تکنیک بوده و مهارت دندانپزشک بسیار موثر است (تراش دندان باید بسیار دقیق انجام شود)

مراحل انجام درمان لمینت به چه ترتیب است ؟[05' 05'/]

   1- تشخیص و طرح درمان:

تصاویر ذهنی بیمار از لبخندی که خواهان آنست در اولین جلسه ملاقات و مصاحبه با بیمار باید مد نظر قرار بگیرد. همچنین ارزیابی های صورتی و دندانی که به همان اندازه تکنیک و مواد به کار رفته در طرح درمان های زیبایی اهمیت دارند، باید به دقت انجام شوند. زمانی که طرح درمان زیبایی، ترمیم دندان ها در منطقه زیبایی صورت را هم شامل میشود، نه تنها باید به شکل و رنگ دندان ها توجه کرد بلکه همچنین شکل صورت و لبها, خط لبی فک فوقانی و تحتانی و همچنین رنگ پوست نیز باید مورد توجه واقع شود. دندان ها می توانند برای تأکید بر یک خصوصیت مثبت زیبایی یا پوشاندن یک ویژگی نازیبا در چهره به کار بروند، به عنوان مثال بیماری که صورت باریک دارد ممکن است که دندان های باریک و بلند برای همخوانی با چهره بخواهد یا دندان‌های کوتاهتر و گردتر برای کوتاهتر بنظر آمدن چهره را ترجیح دهد. همچنین مهم است که رنگ پوست و هارمونی آن با رنگ دندان ها نیز مورد ارزیابی قرار بگیرد به ویژه زمانی که احتمال تغییر آن در طول زمان وجود دارد. برای مثال اگر لمینت سرامیکی در طرح درمان یک بیمار سفید پوست که خیلی برنزه شده استفاده می شود، مدت زمان و تمایل بیمار به نگهداری و حفظ پوست برنزه قبل از انتخاب رنگ دندان باید مورد توجه قرار گیرد. اگر تیرگی پوست موقتی است و رنگ پوست به حالت روشن اصلی بر خواهد گشت، تاثیر قابل توجهی بر تصمیم گیری در انتخاب رنگ لمینت دارد، ونیرهایی که در مقابل پوست برنزه، روشن و بسیار سفید به چشم می آیند با برگشت رنگ پوست به روشنی اولیه زرد و کمتر درخشان به نظر خواهند رسید. برای نیل به نتایج عالی تمامی موارد کنار هم در طرح درمان زیبایی باید مد نظر قرار بگیرند.

   2- تراش و قالبگیری دندان ها:

  • تراش دندان ها: در تراش دندان ها نکته ای که حائز اهمیت است انجام حدلقل تراش مورد نیاز بر روی دندان ها است که باید با دقت و ظرافت در نظر گرفته شده و اجرا گردد. تراش ناکافی باعث می‌شود که لمینت برجسته و حجیم به نظر برسد یا اینکه لمینت خیلی نازک ساخته شود و تغییر رنگ دندان را پوشش ندهد. و تراش زیاد موجب حذف مینا در بعضی نواحی و کاهش باند لمینت به دندان می شود.

لمینت دندان
  • تعیین رنگ: با استفاده از راهنمای رنگ، رنگ نهایی لمینت ها بر اساس رنگ پایه ی دندان ها و همچنین با لحاظ کردن نظر و سلیقه ی خود شخص انتخاب می شود. ممکن است ار چند رنگ با شفافیت های مختلف برای ساخت لمینت استفاده شود.

لمینت دندان
  • قالبگیری: پس از تکمیل تراش، از دندان ها و لثه های اطراف آن ها قالب تهیه شده و جهت ساخت لمینت ها به لابراتوار فرستاده می شود.

 

   3- قرار دادن لمینت ها:

  • پس از آماده شدن ونیرهای سرامیکی در لابراتوار، دندانپزشک لمینت ها را تک به تک بر روی دندان ها امتحان می کند. حین این روند، چگونگی نشست کامل لمینت ها بر روی دندان ها و تطابق کامل لبه ها ی آن ها ارزیابی می شود.

  • مرحله ی بعدی چک کردن رنگ لمینت هاست. لمینت ها با رنگ انتخاب شده ساخته شده اند، اما از آنجایی که به دلیل ضخامت اندکی که دارندشفاف یا ترانسلوسنت هستند، با چسب ها یا سمان های مخصوص که محلول در آب هستند ودقیقا رنگ سمان نهایی را دارند بر روی دندان ها قرار داده می شوند. به این صورت لمینت ها همان رنگی را که پس از باند دائمی به دندان ها خواهند داشت را نشان می دهند. رنگ لمینت ها  بررسی می شود. اگر رنگ قابل قبول بوده و نظر بیمار را نیز تامین می کند، در مرحله بعد آماده سازی لمینت ها آغاز می شود.

  • بهتر است آماده سازی سطح داخلی لمینت ها توسط دندانپزشک و نه لابراتوار انجام شود تا مراحل کار و زمان بندی آن ها با دقت رعایت شود و باند قوی تر و مستحکم تری حاصل گردد.

  • پس از انجام مراحل متعدد آماده سازی لمینت ها و همچنین سطوح دندان ها، سمان رزینی در سطح داخلی لمینت ها قرار گرفته و روی دندان ها نشانده می شوند. سپس اضافات سمان برداشته شده و نوردهی با دستگاه لایت کیور به منظور سخت شدن کامل سمان رزینی انجام می شود.

لمینت دندان

چطور لمینت ها با ضخامت کمی که دارند دچار شکستگی نمی شوند ؟[06' 06'/]

سرامیک ها موادی شکننده هستند و در مقابل نیروهای فشاری و خمشی مقاومت کمی دارند. لمینت ها ی سرامیکی در ضخامت های اندکی که ساخته می شوند تا زمانی که بر روی دندان ها باند نشده اند، بسیار شکننده هستند. اما زمانی که لمینت ها بوسیله ی ماده ای حدواسط به نام سمان رزینی بر روی دندان باند شده و می چسبند، بوسیله ی بافت زیرین ساپورت شده و حمایت می شوند. در این حالت نیروهایی که به لمینت ها وارد می شود، از آن ها عبور می کنند و در واقع این ساختار دندانی مستحکم و قوی زیر لمینت هاست که نیروهای وارده را تحمل می کند.

لمینت های بدون تراش :[07' 07'/]

از مواردی که جدیداً مورد توجه قرار گرفته  قرار دادن لمینت های سرامیکی روی دندان بدون تراش می باشد. این ایده لمینت بدون تراش» ممکن است ظاهراً خوشایند به نظر برسد اما در صورتی که بیمار و دندان مورد نظر مناسب انتخاب نشده باشد موجب ایجاد مشکلات بیشتری در آینده خواهد شد.  در حالتی که دندان مورد نظر  به مقدار خیلی کمی از محل اصلی خود عقب تر قرار گرفته یا فضای بین دندانی مشاهده می شود یا زمانی که فضای باز در لبه دندان‌های قدامی (جلویی) وجود دارد میتوان ونیر های بدون تراش را بکار برد، اما معمولا ونیر های بدون تراش با مشکل همراهند: اولا این که لمینت های بدون تراش ذاتاً نازک‌تر ساخته می شوند و به همین دلیل شکننده تر هستند بویژه در جلسه امتحان لمینت. دوما دسترسی به نواحی بین دندانی برای انجام یک پالیش و فینیش مناسب در لمینت های بدون تراش مشکل است. و سوم، همانطور که قبلاً اشاره شد در صورتی که دندان مناسب انتخاب نشود و دندان در محل نرمال خود قرار داشته باشد لمینت ساخته شده برجسته و حجیم به نظر خواهد آمد. اینگونه ونیرها نه تنها زیبا نیستند بلکه باعث تغییر رنگ بافت لثه نیز می‌شوند. به همین دلایل در اکثر موارد تراش محافظه‌کارانه محدود به مینا در حد چند دهم میلیمتر برای تعبیه ی لمینت های سرامیکی توصیه می شود.

لمینت تک دندان :[08' 08'/]

گاه تنها یک دندان به دلیل مشکل فرم یا رنگ نیاز به درمان لمینت دارد. دستیابی به تطابق کامل رنگ در یک لمینت دندان پیشین در صورتی که در مجاورت دندانی با رنگ طبیعی قرار گرفته بسیار مشکل است. به دلیل ضخامت اندک لمینت های سرامیکی، رنگ سمان چسباننده بر روی رنگ نهایی لمینت ها اثرگذار است. بنابراین دندان پزشک می‌تواند با تغییر رنگ سمان چسباننده ی لمینت، رنگ آن را تا حدی کنترل کند. لمینت دندان

لمینت های چند تایی :[09' 09'/]

وقتی دندان پزشک این انتخاب را دارد که چندین دندان قدامی یا پیشین را با هم لمینت کند، مشکل تطابق رنگ به حداقل می رسد. به همین دلیل دستیابی به نتایج زیبایی ایده آل وقتی که ۲ یا ۴ یا ۶ یا ۸ لمینت روی دندان ها قرار داده می شوند، امکان پذیرتر است. موردی که معمولاً انتخاب می شود قرار دادن شش لمینت از دندان نیش تا نیش فک بالا می باشد.  زمانی که ونیرها برای پوشش چهار دندان ثنایای پیشین در نظر گرفته می شوند اما هیچ نیاز زیبایی یا کاربردی برای لمینت دندان های نیش وجود ندارد، در صورتی که دندان های نیش لمینت نشوند نتایج زیبایی بهتری حاصل خواهد شد. و در صورتی که به هنگام لبخند، خط لبخند دندان های خلفی یا عقبی را نیز شامل می شود،  لمینت کردن یک و یا دو عدد از دندان های خلفی علاوه بر لمینت دندان های نیش را نیز میتوان مد نظر قرار داد.

طول عمر لمینت ها معمولا چند سال است ؟[10' 10'/]

طول عمر لمینت ها ی سرامیکی به روش ها و میزان مراقبت از آن ها بستگی دارد . دندان هایی که بر روی آن ها لمینت قرار گرفته اند مانند دیگر دندان ها در صورت وجود پلاک می مستعد دچار شدن به پوسیدگی و بیماری های لثه هستند. در نتیجه رعایت بهداشت دهان مناسب نقش تعیین کننده ای در ماندگاری طولانی مدت لمینت ها دارد.

خارج کردن لمینت :[11' 11'/]

درآوردن پرسلن های سرامیکی زمان بر و مشکل بوده و عملی حساس به تکنیک  به شمار می رود. مخصوصاً اگر دندان زیر لمینت رنگ روشنی داشته و تشخیص رنگ آن از لمینت مشکل باشد، برش و خارج ساختن آن بدون آسیب به ساختار دندان مهارت بالایی طلب می کند.

مراقبت از لمینت :[12' 12'/]

  •  پرهیز از وارد کردن نیروی سنگین بر دندان ها:

به منظور ماندگاری طولانی تر لمینت ها باید از اعمال نیروهای سنگین و مستقیم بر آن ها خودداری کرد. به این معنا که عاداتی مانند: جویدن ناخن، بین دندان قرار دادن اجسام سخت مانند گیره ی سر و خوردن یخ باید کنار گذاشته شوند و از گاز زدن مواد خوراکی سفت مانند هویج خام و غیره باید اجتناب گردد.

  •  کنترل سایش شدید دندان ها بر هم:

دندان قروچه یا براکسیزم نیرویی بسیار بالاتر از نیروی معمول جویدن بر دندان ها وارد می کند و در نتیجه لمینت ها را در خطر شکستگی قرار می دهد. در تحقیقی که در سال 2012  انجام شد، این ریسک شکستگی تا هشت برابر بیشتر ارزیابی شده است. بعضی از افراد شاید قادر باشند که براکسیزم خود را به نحو موفقیت آمیزی در طول روز کنترل کنند، اما در حین خواب این عمل غیرممکن است. در نتیجه چنین افرادی نیاز به استفاده از نایت گارد در طول شب دارند تا فشار و استرس وارده به لمینت ها به حداقل میزان رسیده و ماندگاری آن ها طولانی تر گردد. لمینت دندان

  •  محدود کردن مصرف مواد دارای رنگدانه:

مورد دیگری که بر کیفیت زیبایی لمینت ها اثرگذار است، نوعی از رنگ پذیری به نام رنگ پذیری لبه ای است. با اینکه لمینت ها از سرامیک ساخته می شوند و در مقابل رنگ پذیری کاملا مقاوم هستند، اما آن ها با سمانی که رزینی بوده و قابلیت تغییر رنگ را دارد به دندان ها چسبیده می شوند. در نتیجه اگر سمان حدواسط بین دندان و لمینت دچار تغییر رنگ شود، در لبه های ونیر ها این تغییر رنگ قابل مشاهده خواهد بود. دو راه حل برای پیشگیری از این مشکل وجود دارد:

1 –

بهداشت دهان مناسب و حذف کامل پلاک می

2 – به حداقل رساندن مصرف موادی که

تغییر رنگ خارجی بر روی دندان ها ایجاد می کنند مانند مصرف سیگار و مایعاتی چون چای، قهوه و نوشابه های رنگی

  •  به حداقل رساندن مصرف مواد با حرارت های بسیار بالا و پایین:

قرار گرفتن ونیر سرامیکی بر روی دندان ساندویچی از سه ماده ی مختلف ایجاد می کند: مینای سطح دندان، سمان چسباننده و ونیر سرامیکی هر کدام از این مواد در حرارت های مختلف به میزان متفاوتی منبسط و منقبض می شوند. در نتیجه بهتر است مصرف مواد بسیار گرم و یا بسیار سرد را محدود کرد تا با گذشت زمان ونیرهای سرامیکی به نقطه ای نرسند که دچار ترک و یا شکستگی شوند.

  • کنترل عادات مخربی که موجب تحلیل لثه ی دندان های لمینت شده می شوند:

تحلیل لثه علتی است که بر طول عمر لمینت ها اثر دارد . در هنگام ساخت لمینت ها، لبه ی آن ها در حد لثه و یا به میزان بسیار کمی زیر لثه قرار می گیرند. اگر لثه ها دچار تحلیل شوند، هر چند عملکرد خود لمینت هیچ مشکلی نداشته باشد اما ظاهر ناخوشایند آن باعث می شود که نیاز به تعویض آن بوجود آید. لمینت دندان تحلیل لثه می تواند به علل مختلفی مانند مسواک زدن با روش نادرست، مسواک زدن با فشار زیاد و یا حتی عاداتی مانند فشار دادن و یا سابیدن دندان ها بر هم ایجاد شود. دقت در رعایت اصول صحیح مسواک زدن و استفاده از نایت گارد عواملی موثر در پیشگیری از تحلیل لثه ها هستند.


آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها